تا می تونی بخور، کسی از خوردن نمرده!

نقل شده که در یکی از سفر های استانی ریاست جمهوری در دوره آقای خاتمی در استان فارس، وقت ناهار که رسید یک سفره اشرافی در حسینه اعظم شهرستان لار که بزرگترین حسینیه آن منطقه محسوب می شود انداخته بودند آقا سید هم سر سفره نشسته بودند و یک محافظ هم باید چهره زیبای ملت رو وقت خوردن ناهار تماشا می کرد ولی صرفا تماشا می کرد و به جای خوردن ناهار از سید محافظت می کرد(!) و به شدت هم از نزدیک شدن افراد به آقای خاتمی جلوگیری می کرد. اطراف سید هم پر بود از خبرنگاران جراید و خبرگزاری ها، سید ما هم خوش خوراک تشریف داشتند و از همه ی غذا های رنگارنگ سفره برداشتند و در بشقاب گذاشتند، خبرنگار همشهری که حدودا به آقای رییس جمهور نزدیک بود بهش گفت: آقای خاتمی غذای شور و شیرین و ترش رو چطور با هم می خورید؟! یه وقت مشکلی پیش نیاد واستون!
سید محمد خاتمی هم گفت: عزیز من تا می تونی بخور، کسی از خوردن نمرده!

این داستان رو که شنیدم به یاد سفر های استانی آقای احمدی نژاد افتادم، از یک طرف محافظ های دکتر باید دنبال چسب زخم می گشتند تا دست های دکتر را مداوا کنند؛ چون وقتی مردم به طرف دکتر می آمدند و دستش را می گرفتند از بالای ماشین بعضی ها با ناخن خود دست دکتر را زخم می کردند ولی دکتر ما خم به ابرو نمی آورد، از طرف دیگه آقای احمدی نژاد اصلا به وضع ظاهری خودش هم نمی رسید؛ فقط مدام در حرکت بود، ساعت یک شب به محافظ ها می گفت که به فلان وزیر بگویید بیاید، کارش دارم. یکی از دوستان خبرنگارمان می گفت: دور اول سفرهای استانی دولت احمدی نژاد در فارس ساعت 21 منتظر بودیم که شورای اداری استان تمام شود و نشست خبری با رییس جمهور داشته باشیم؛ رییس جمهور ساعت یک شب از اتاق بیرون آمد و با خنده می گفت چطور شما کسل هستید و خسته؛ ما همه هاج و واج مونده بودیم که ایشون چطور الان با این وضعیت رو پاهاشون ایستاده اند و می خواهن نشست خبری داشته باشند.

اما چرا احمدی نژاد به قیافه خود نمی رسید؟ مثلا چرا مثل آقای خاتمی یک گریمر مخصوص بازنشسته صدا و سیما که خیلی هم کارکشته بوده نداشته ؟ گفته شده آقای خاتمی  بدون اجازه گریمر حق روی سن رفتن را نداشت(!) از رنگ رییش و عینک گرفته تا ست کردن رنگ لباس و قبا و انگشتر!

اینکه این روز ها بعضی ها می گویند سفر های استانی دولت نهم و دهم خیلی پرخرج شده بود راست می گفتند، چون فرق خرج سفرهای استانی دولت های گذشته با دولت نهم این بود که هزینه ها از بریزو به پاش ها و تشریفات برداشته شد و به عمران و آبادی فراموش شده در دولت های گذشته تخصیص داده شد، مثلا گفته شده در دوره آقای هاشمی رفسنجانی برای افتتاح یک سد مراسمی ترتیب داده بودند، یک صندلی آورده بودند که آقای هاشمی رفسنجای رییس جمهور وقت چند دقیقه بنشینند(حدودا 3 دقیقه) وقتی مسئول تشریفات ریاست جمهوری همراه گارد آمد طوری با روابط عمورمی آن استانداری برخورد کرد که انگار گناه کبیره کرده است و بعد هم سریع با هواپیما یک صندلی سلطنتی از اصفهان به آن استان آوردند!
احمدی نژاد بلد نبود هزینه ها را کاهش بدهد(!).

چند روز پیش که رییس دولت یازدهم به بهانه زلزله و بازدید از شهرهای زلزله زده به دشتستان آمد، خالی بودن جای سادگی دولت اسبق در همراهان وی باعث شد تا یادی در گذشته کنم! اینکه تعداد منازل ویران شده در شهرستان دشتستان نزدیک به 300 خانه بود ولی ماشین های همراه رییس جمهور 400 دستگاه بودند(!) اینکه محافظ های رییس جمهور از حضور نماینده ولی فقیه در استان در کنار رییس جمهور خودداری می کردند و  به آیت الله صفایی بوشهری بنا به مسائل امنیتی اجازه همراهی رییس جمهور را نمی دادند. اینکه آقای روحانی به جای بازدید از منازل تخریب شده  مردم برازجان، به سمت کولی ها و افغانی هایی که بعضا غیر مجاز در حاشیه این شهر در گاو داری ها و زمین هایی که هنوز شاید سند ثبتی هم ندارند زندگی می کنند رفت و باعث ناراحتی مردم برازجان شد.